Wladimir Manshanden (1968) was als kind het liefst buiten, op straat: “de straat is de enige plaats”.
Vanuit eerdere uitingen in graffiti, muziek en poëzie ontstaat een stijl die hem de geuzennaam “Stadstatoeëerder” oplevert.
Aanvankelijk werkte Wladimir Manshanden anoniem vanuit zijn atelier in Woensel West. Maar een nacht cel, en een veroordeling met proeftijd van 5 jaar wegens het aanbrengen van ongevraagde poëzie, leidde noodgedwongen tot het verlaten van de anonimiteit.
Na een carrière in verkoop, werving en selectie, en het managen van een kunst atelier legt Wladimir zich sinds 2019 volledig toe op zijn kunstenaarschap.
Centraal in zijn werk staat het overleven in de stadsjungle door het toevoegen poëzie in de ruimste zin van bet woord. Daardoor ontstaat nieuwe betekenis voor underdog in de openbare ruimte; viaducten, bomen, meterkastjes, treinen. Verguisd of simpelweg aan voorbijgegaan.
Zijn activiteiten worden ondersteund door de stichting Manshanden Op Straat (MOS).
As a child, Wladimir Manshanden (1968) preferred to be outside, on the street: “the street is the only place”.
From earlier expressions in graffiti, music and poetry a style arises that earns him the nickname “City-tattooist”.
Initially Wladimir Manshanden worked anonymously from his studio in Woensel West. But a night in prison, and a 5-year probation sentence for applying unsolicited poetry, forced him to leave anonymity.
After a career in sales, recruitment and selection, and managing an art studio, Wladimir has been fully committed to his artistry since 2019.
Central to his work is survival in the urban jungle by adding poetry in the broadest sense of the word. This creates new meaning for the underdog in public space; viaducts, trees, meter boxes, trains. Reviled or simply ignored.
His activities are supported by the Manshanden Op Straat (MOS) foundation.